หนุ่ย พงศ์สุข พิธีก รโพ สต์

เรียกว่าเป็นเรื่องราวที่ถูกเเชร์กลงบนโลกโซเชียล เมื่อพิธีกรชื่อดัง เเละผู้บริหารเเบไต๋ อย่างหนุ่ย พงศ์สุข หิรัญพฤกษ์ ได้ออกมาโพสต์เดือดถึงระบบข้าราชการไทยว่า ”  “นี่ขนาดราชการว่า “ตรวจสอบแล้ว” นะ!?!?!!เย็นนี้ ด.ญ. ภารดี ได้รับจดหมายจากทางราชการครั้งแรก (หลังจากแจ้งเกิดไปเมื่อ 6 ปีก่อน) ว่าเธอถึงเกณฑ์ที่ต้องเข้าศึกษาแล้วตามพระราชบัญญัติการศึกษาภาคบังคับ พร้อมแนะนำโรงเรียนใกล้บ้านมาให้สมัคร..ซึ่งต้องขอบคุณมากในจุดนี้

จดหมายออกมาตั้งแต่วันที่ 9 มีนาคม เพิ่งถึงวันนี้ (!?!) และระบุว่าหากผู้ปกครองไม่เอาลูกเข้าโรงเรียนจะมีโทษปรับตามกฎหมายที่ 1,000.-บาทอ่านเสร็จก็ถอนหายใจยาว ๆ 1 รอบแล้วก็ระเบิดขำผมอยากแนะนำสำนักงานเขตและระบบงานราชการแบบไทย ๆ (ที่คาดว่าเป็นกันทั่วประเทศ) ที่สักแต่ทำสิ่งเหล่านี้ทุกปี ๆ

“เด็กเข้าเรียนหนังสือมา 3 ปีแล้ว” ครับ (นี่ขนาดคุณใช้คำว่า “ตรวจสอบแล้วพบว่า…” ด้วยนะ!)… ครั้ง 4 ปีก่อนของ ด.ญ.พีรดา ก็เคยได้รับจดหมายรูปฟอร์มเดียวกันนี้ ที่โรเนียวต่อ ๆ กันมาปิดเบี้ยวอย่างไร 4 ปีผ่านไปก็ยังบิดเบี้ยวอย่างนั้น ในระบบฐานข้อมูลของโลกนี้ มันมีวิธีตั้งมากมายที่ “ราชการจะรู้ได้” ว่าประชาชนของเขาเข้าเรียนไปแล้วหรือยัง ?

จะรายชื่อจากสถานศึกษาที่ลงทะเบียนสถานประกอบการไว้ในพื้นที่ของท่าน ซึ่งตรวจสอบได้ง่ายมาก และทุกที่ต้องรายงานแก่กระทรวงศึกษาธิการ (มีหลักฐานเป็นอีเมลจากโรงเรียนประกอบ)หรือจะจากสถานะแหล่งที่อยู่อาศัย (ที่เราบอกคุณอยู่แล้ว) สถานะการศึกษา อาชีพ การงาน การเงินของพ่อแม่ (ซึ่งก็ยื่นเอกสารกับราชการและสำนักงานเขตทุกครั้งที่ไปติดต่อ)กรมการปกครองออกคำสั่งมา 2 ปีแล้ว

เรื่องไม่ให้ราชการรับสำเนาบัตร เพราะมันอิเลกทรอนิกส์กันครบลูปแล้ว (อ้างอิงคลิปที่ผมทำ https://youtu.be/fRjYgy3TphM )แต่ท้ายจดหมายนี้ก็ยังเรียกเก็บสำเนาต่าง ๆ นานา มากมาย ระบุมาจนตาลาย
ถ้าคุณยังจ๊าดง่าวทำอะไรซื่อ ๆ บื้อ ๆ แบบนี้อยู่ตลอดนะ เราก็จะเป็นประเทศแบบนี้ที่เอะอะ ๆ ก็ลงทะเบียน ลงทะเบียน ลงทะเบียน อยู่ตลอดเวลาราชการ

สักแต่เปิดฟอร์มให้ลงทะเบียน สักแต่ซื้อเซิร์ฟเวอร์มาเก็บ ซื้อซอฟต์แวร์มาใช้ แต่ไม่เคยบริหารจัดการข้อมูล (ว่าแล้วเดี๋ยวก็พาลจะตั้งงบทำระบบ Big Data ให้กลายเป็นพื้นที่เก็บไฟล์เอ็กเซลให้ใหญ่ขึ้น!?!)กี่ปี ๆ พวกคุณก็ทำงานกันแบบนี้ ทำงานกันแบบเดิม คือทำตาม ๆ กันมาแบบรุ่นต่อรุ่น ไร้ซึ่งจินตนาการคุณไม่เคยมี Design Thinking คุณไม่เคยคิดถึง Customer Journey ของพวกเรา

และที่สำคัญคือ “คุณไม่เคยแคร์งบประมาณที่ใช้และสิ่งแวดล้อมที่ต้องเสียไปจากการออกกระดาษ ติดซองใส่แสตมป์และขนส่งไปยังทุกหลังคาเรือน”ประเทศเราเจริญยากเพราะทุกสิ่งที่คุณเป็นอยู่และย่ำอยู่กับที่ผมยินดีจ่ายภาษีตามหน้าที่ของผมนะ (และผมไม่ทวงบุญคุณภาษีด้วย)

แต่คุณช่วยพัฒนาบริการตามหน้าที่ของคุณด้วย เพราะเราในฐานะมนุษย์ก็ต่างมีหน้าที่ต้องพัฒนาตัวเองกันในทุกวันอยู่แล้ว …ผมพิมพ์ต่อว่าคุณไปนี่ผมก็เจ็บปวดนะเพราะผมเข้าใจว่าเราต่างไม่อยากให้ใครมาดูถูก ดูแคลน หรอก …ฉะนั้นช่วย ๆ กันทำให้ “แบรนด์ราชการ” มันดีขึ้นหน่อยเถอะ!”

ขอบคุณข้อมูล:พงศ์สุข หิรัญพฤกษ์